ما هم جزو سال داران شدیم

خدایا ازت ممنونیم و شکرت که یه پسر سالم و باهوش نصیب ما کردی،خودت همیشه و همه وقت نگهدارش باش تو همه مراحل زندگیش،فقط به خودت میسپریمش.

ارشان در 30 بهمن سال 1389

و ارشان در 30 بهمن 1390

الان این پسر یک ساله برا خودش بدون اینکه دستش و جایی بگیره راه میره،

صدای آهنگ میشنوی دست میزنی،

دست دسی و سر سری که مدام میکنی،م

یگم چراغ کو؟لوستر و نشون میدی،

پاهات کو؟پاهاتو تکون میدی

دست دست دسی کو؟دست میزنی،

سر سرسری کو؟سرتو تکون میدی،

چشمت کو؟چون سخته تقریبا گوشت و نشون میدی ولی میدونی چشم کجاس،

وسایل خونه رو میشناسی،تفاوت ماشین لباس شویی و ظرفشویی و کاملا میدونی

دیگه فکر کنم همینا

امروزم برات من با کمک خودت کیک درست کردم و رفتیم خونه مامان محبوبه اینا و یه جشن معمولی گرفتیم (حتی بابا مجتبی برات کادو هم خریده بود)تا جشن مفصل و بعدا بگیریم.

لگوهایی که تو عکست هست